Afscheidsbrief aan Jan Schut (in memoriam)

Gegevens

Gepubliceerd: woensdag 14 september 2022 00:31

Geschreven door Otto Rubingh

Beste Jan,

Tot mijn schrik en verdriet las ik op de website van Schaakclub Lewenborg dat je niet meer op deze wereld bent. Een zachtaardige, betrokken en humorvolle man is heen gegaan.

Dit heb ik laat vernomen (aangezien ikzelf niet meer actief ben in de schaakwereld) en wij daarbuiten geen contact meer hadden. Hierdoor heb ik niet persoonlijk afscheid van je kunnen nemen. Daarom deze brief aan jou zodat ik je alsnog duidelijk kan maken wat voor betekenis en wat voor rol jij in mijn (schaak)leven hebt gespeeld.

Op elfjarige leeftijd heb ik je leren kennen toen ik lid werd van schaakclub Lewenborg, destijds in het schoolgebouw de Catamaran. Ik heb je toen leren kennen als een zachtmoedige, vriendelijke en betrokken iemand met veel gevoel voor humor en met een grote passie en plezier voor het schaakspel. Enkele anekdotes zou ik graag vermelden die naar mijn mening jouw persoonlijkheid typeren.

Op de clubavonden keek ik altijd uit naar jouw aanwezigheid. Dat waren schaakavonden die gegarandeerd leuk waren. Ook herinner me de momenten waarop we altijd samen naar de schaaktoernooien gingen. Jij reed met de auto altijd een groepje mensen naar dat toernooi toe. De sfeer onderling was fantastisch en motiverend. Maar we hebben ook vreemde momenten beleefd. Zo herinner ik me jouw “gammele” auto waar we ons toch enige zorgen over maakte. Op de terugweg van een schaaktoernooi stelde je ons hierover gerust en op datzelfde ogenblik brak je stuur af en had je die los in je handen. Gelukkig was het op een rustige weg in Lewenborg vlak bij je woning maar de schrik zat er toch even goed in. Jij schrok er zelf ook even van maar was snel daarna blij dat er niets ergs gebeurd was en wist met grappen en grollen ons weer gerust te stellen (en direct de volgende dag een nieuwe auto had…)

Ook ben ik je dankbaar voor de momenten waarop je mij begeleid hebt tijdens mijn deelname aan het Nederlands jeugdkampioenschap tot en met 16 jaar. Ik herinner me nog goed jouw positieve woorden en motiverende houding terwijl ikzelf gebukt ging onder behoorlijk wat stress. Jouw ontspannenheid, gevoel voor humor en motivatie sloeg over op mij waardoor ik in staat was om beter te schaken en mooie resultaten wist te behalen.

Ook herinner ik me jouw aanwezigheid en betrokkenheid toen ik In de simultaan in 1985 tegen Karpov speelde. Je hebt toen de hele partij gevolgd en erbij gezeten. Jouw aanwezigheid was zo inspirerend en ontspannend dat ik het beste uit mezelf wist te halen en wij uiteindelijk zelfs samen van Karpov wisten te winnen.

Jouw rol in de schaakwereld is groot geweest. Zo heb je het programma STANDEN ontwikkeld waarmee de schaakuitslagen in de competitie kon worden verwerkt. Wat toendertijd vernieuwend was aangezien er bij de KNSB nog geen geautomatiseerde verwerking was van deze uitslagen. Ook ben je voorzitter geweest van Lewenborg en betrokken geweest bij tal van andere schaakactiviteiten en bestuursfuncties. Je vond jezelf helemaal niet zo bijzonder, een gewone man met een passie voor schaken. Maar voor mij en de schaakwereld een heel bijzonder iemand en een waar schaakicoon in Groningen.

Ik zal je vriendelijkheid, je zachtmoedigheid en je gevoel voor humor enorm missen maar altijd blijven herinneren. Schakend Groningen heeft een heel bijzonder iemand verloren. De wereld is er een stukje minder op geworden.

Otto Rubingh